Wat zijn hunebedden en waar kun je ze vinden?
Een hunebed was vroeger een grafmonument, waar mensen werden begraven. Een hunebed is een groepsgraf. Nu is daarvan alleen nog een stapel stenen van over, maar vroeger zat er nog laag aarde overheen. In de 19de eeuw dachten ze dat de hunebedden 1000 tot 2000 jaar oud zijn, maar in de 20ste eeuw hebben ze ontdekt, dat ze wel 5000 jaar oud zijn.Dat hebben archeologen met behulp van ingewikkelde laboratoriumproeven bepaald. Door opgravingen (zie plaat 1) hebben we een idee hoe de hunebedden werden gebouwd.
Waar staan de hunebedden ?
In Nederland stonden ooit hunebedden in de provincies Drenthe, Groningen en Overijssel. Heden ten dage staan er daarvan nog 53 op hun originele locatie: 52 in Drenthe, en één in Groningen. Een tweede Gronings hunebed G5, dat in 1982 bij Delfzijl werd ontdekt onder een terpje, is afgebroken en weer opgebouwd in museum Aquariom in Delfzijl.
Hoe lang geleden waren hunebedden gemaakt ?
Hunebedden zijn de oudste bouwwerken in Nederland. Wetenschappers (mensen die onderzoek doen) denken dat hunebedden in de prehistorie zijn gebouwd. Meer dan 5000 jaar geleden. We weten niet zeker waarvoor ze werden gebouwd. Sommige mensen denken dat er goden mee werden vereerd. Maar de geleerden denken dat in hunebedden doden werden begraven.En anderen dachten ook dat er dood in werden gezet.
Hoe komen die enorme zwerfkeien terecht in Nederland ?
In Nederland zijn 54 hunebedden. Bijna allemaal staan ze in Drenthe. Ze zijn gemaakt van zwerfstenen uit de Scandinavische landen Noorwegen en Zweden. Wetenschappers denken dat de keien in de IJstijd door het ijs naar ons land geduwd zijn. Maar hoe de hunebedden zijn gebouwd weten we eigenlijk niet. De zwaarste zwerfkei in Nederland weegt 23 duizend kilo. Dat is even zwaar als twintig auto's!
Hoe konden ze die grote stenen optillen?
Hoe de hunebedbouwers de stenen van de grond kregen en zelfs stapelden is een raadsel. Machines waren er nog niet en de grootste stenen wegen wel 20.000 kilo! Archeologen denken dat ze van aarde een 'oprit' maakten. Ze gebruikten vervolgens ronde stammetjes om de steen overheen te rollen. Als de stenen op hun plek lagen, groeven ze de grond eronder weg en ontstond er een ruimte, de grafkamer. Het hunebed zelf bleef bedekt met aarde zodat het eruit zag als een heuveltje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten